مهر، بهاری دیگر است که با عطر خوش آموختن آمیخته است. شروع تکاپو و هیاهوست برای ورود به سرزمین روشن دانستن و چه مبارک است ایامی که رسیدنش تداعی گر حس رشد و تعالی است. 
آغاز فصل تعلیم و تعلم را به همه ی دانشگاهیان ارجمند، تلاشگران عرصه ی علم و دانش به ویژه دانشجویان ورودی جدید که به تازگی به خانواده دانشگاه گنبد کاووس پیوسته اند، صمیمانه تبریک عرض می نمایم و امیدوارم به فضل الهی در سالی که به نام "رونق تولید" نامگذاری شده بتوانیم چونان یک سال گذشته تحصیلی با تمرکز بر تحقیقات کاربردی دانش بنیان و تبدیل علم به فناوری و تکنولوژی، گامی مؤثر در راستای تحقق اقتصاد دانش‌بنیان برداریم.
شرایط اقتصادي پیچیده و دشوار کشور طی یکسال گذشته بر هیچ کس پوشیده نیست. سایه سنگین محدودیت های مالی و اعتباری ناشی از کاهش درآمدهای دولت، بخش های مختلف از جمله دانشگاه ها را با چالش های جدی رو به رو کرد به طوری که بسیاری از طرح ها، برنامه ها، ایده ها و پروژه ها تحت تأثیر همین امر یا آغاز نشد و یا نیمه تمام ماند. دانشگاه گنبد کاووس اما در طی این مدت به رغم همه تنگناهای مالی تلاش کرد تا با تکیه بر خرد جمعی، مدیریت دانش محور و بهره مندی از نیروهای خوش فکر جوان و پیشکسوت در قالب کارگروه هاي تخصصی، نسبت به شناخت همه جانبه ظرفیت ها و نیز احصاء و اولویت بندی مشکلات، اقدام و با مدیریت صحیح اندک منابع موجود، کاستی ها و ضعف ها را یک به یک رفع نماید.
 این حقیقت را هم نمی توان و نباید نادیده گرفت که محدودیت های اعتباری و بودجه ای اگرچه دست اندازهایی را در مسیر پیشبرد برخی طرح ها و پروژه های دانشگاه ایجاد کرد اما در عین حال به ما آموخت که در  شرایط ویژه این روزهای کشور چگونه با آرایش تحریمی نسبت به اداره امور اقدام کنیم و چگونه با اعمال حداکثر صرفه جویی در منابع و به موازات آن تعریف و اجرای طرح های درآمدزا و با اعتماد به محققین و پژوهشگران ارزشمند و توانمند داخلی، هم به رسالت علمی و پژوهشی و تحقیقاتی مان وفادار بمانیم و هم الگویی عملی و عینی در تحقق اقتصاد دانش بنیان باشیم.
ما نیز در دانشگاه گنبد کاووس همچون بسیاری از مسئولین اجرایی بر این باوریم که امروز دانشگاه ها مطمئن ترین مرجع، جهت آسیب شناسی و ارائه راهکارهای علمی و عملی برای عبور از این بزنگاه سخت تاریخی و رفع مسایل و معضلات حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... کشورند. دانشگاه اگرچه یک نهاد تصمیم گیر نیست اما به عنوان یک نهاد مهم تصمیم ساز می تواند در کنار قوای سه گانه نقشی تعیین کننده در اداره کشور و تحقق توسعه پایدار ایفا کند. این نقش کارشناسی و مشاوره ای خصوصاً در جایی که موضوع مهمی چون قانونگذاری طرح می شود که وظیفه خطیر ریل گذاری مسیر حرکت کشور را بر عهده دارد اهمیتی دو چندان می یابد. بنابراین ضروری است که در اتاق های فکر نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی کرسی های مشخص و ثابت در حوزه ها وموضوعات مختلف، برای اساتید و اعضای هیئت علمی دانشگاه به عنوان قشر فرهیخته و نخبه جامعه تعریف شود تا در جریان بررسی و مداقه در لوایح و طرح ها و حتی تنظیم نطق های پیش از دستور نمایندگان  نقطه نظرات کارشناسی و علمی، لحاظ شده و در نهایت قوانینی به تصویب برسند که به واقع گره گشای کار آحاد جامعه باشد.
در پایان یاد آوری این نکته بدیهی را ضروری می دانم که صرف اعتبار و بودجه در دانشگاه به هر میزانی که باشد، نه هزینه که یک سرمایه گذاری مطمئن است. با فراهم کردن امکانات و فضای مناسبی که پژوهشگران و محققان با ذهنی آسوده تنها به انجام رسالت خود بیندیشند می توان به رونق تولید علم و در پی آن رونق و شکوفایی تولید و صنعت و اقتصاد کشور امید داشت.